น้องกะยังบ่เชื่อ ว่าอ้าย สิมาถิ่มกัน
คึดเห็นฮักในวัน น้ำตาบ่มีสิไหล
พาน้องสู้ทุกข์สู้ยาก ทุกฉากชีวิต กว่าเฮาสิผ่านมาได้
อ้ายกะยังใจร้าย กับคนที่แคร์อ้ายคัก
บ่มีหม่องยืน น้องกะสิถอย ให้อ้ายฮักเขา
หัวใจเน่าเน่า สิไปเจ็บเอา บ่ให้ไผยาก
ชาตินี้สิจำไว้ว่า คนที่ใจน้องฮัก
กับคนเฮ็ดให้เจ็บคัก เพินเป็นคนเดียวกัน
แม่นว่าทางเคยฝัน เว้ากัน ไว้แจบถ่อใด๋
บ่ต้องห่วงเด้ออ้าย น้องยัง จื่อได้ซุอัน
สิต่อบุญฝั่นสายแนน บ่ให้ฟ้าดิน เอาผิดดอกคำสาบาน
ผู้สาวเก่าอ้ายนั้น ใจเจ็บ แต่บ่เคยเซาฮัก
บ่มีหม่องยืน น้องกะสิถอย ให้อ้ายฮักเขา
หัวใจเน่าเน่า สิไปเจ็บเอา บ่ให้ไผยาก
ชาตินี้สิจำไว้ว่า คนที่ใจน้องฮัก
กับคนเฮ็ดให้เจ็บคัก เพินเป็นคนเดียวกัน
ถ้าบ่มีหม่องยืน น้องกะสิถอย ให้อ้ายฮักเขา
หัวใจเน่าเน่า สิไปเจ็บเอา บ่ให้ไผยาก
ชาตินี้สิจำไว้ว่า คนที่ใจน้องฮัก
กับคนเฮ็ดให้เจ็บคัก เพินเป็นคนเดียวกัน
ชาตินี้สิจำไว้ว่า คนที่ใจน้องฮัก
กับคนเฮ็ดให้เจ็บคัก เพินเป็นคนเดียวกัน
ถ้าบ่มีหม่องยืน น้องกะสิถอย
ให้อ้ายกับเขาฮักกัน